"Gegrepen door de Vechtlust van Ricksen"

Ik ben altijd een voetbal-meisje geweest. Van kleins af aan interesseerde ik me voor de wereld van het voetbal. Ik kende hele elftallen, statistieken en andere gegevens uit mijn hoofd. Ik wist precies wie waar voetbalde. Dat gegeven compenseerde het feit dat ik zelf voor geen meter kon sporten. Werd altijd als laatste gekozen met gym en ik bakte er gewoon helemaal niets van. Dat is te wijden aan het diepte-probleem dat ik al mijn hele leven heb. Of eigenlijk niet heb. Ik zie de wereld in 2D. Ballen raken en vangen is dus vrijwel onmogelijk – zonder bloedneuzen.

DWDD

Nu ik ouder ben, heb ik niet meer zoveel met voetbal. Al vind ik het nog steeds leuk om naar wedstrijden te kijken. Met papa kijk ik ook wel eens naar Voetbal International – al is het alleen al omdat ik continu in mijn broek pis vanwege Gijp. Hoe flauw het vaak ook is. Toen ik eind oktober naar DWDD keek, dacht ik dat het gewoon een aflevering zou zijn als elke andere dag. Meestal vind ik alleen het gedeelte leuk waarin ze die grappige tv-momenten laten zien. Of wanneer Ali B. tafelheer is. Fernando was te gast om te praten over zijn boek ‘Vechtlust’ dat de dag erna officieel gepresenteerd zou worden.

Batteraof

Nog altijd een mooie, brede glimlach. Ik wist meteen weer waarom de jongere ik altijd zo onder de indruk was van die knappe voetballers. Toch zag ik dat er iets anders was dan anders. Omdat ik daar niet over na durfde te denken, besloot ik om gewoon te luisteren naar het interview. Dat zou gaan over zijn boek. Als voetballer heeft Fernando heel wat mooie titels op zijn naam staan. Het waren zijn acties naast het veld die eigenlijk vaker – en vooral negatief – in het nieuws kwamen. Een echte ‘batteraof’ zoals we dat in Limburg zeggen. Alcohol, veel vrouwen en drugs.

Het lukte niet meer

Enthousiast als altijd vroeg Matthijs naar het boek. Toen Fernando begon te praten over het boek, hoorde ik meteen dat er  iets niet goed was. Het was dan ook een kwestie van tijd voordat Matthijs hierna vroeg. Toen Fernando het probeerde uit te leggen, lukt het praten al helemaal niet meer. Dat zou mij ook niet lukken. Vooral niet als je bedenkt wat hij wilde uitleggen.

Het spookt dagen later nog door mijn hoofd

Het enige dat er wel goed uitkwam waren de woorden ‘ziekenhuis’ en ‘met ALS’. Waarna schrijver Vincent de Vries het overnam en vertelde wat er aan de hand is. ALS. Iedereen viel stil. Iedereen was totaal verbijsterd. Net zoals ik verbijsterd voor de televisie zat. En meestal moet er nogal wat gebeuren voordat ik een keertje mijn mond houd. Nou, ik was er stil van. En ik ben er nog steeds stil van. Het brak mijn hart.. Die man raasde normaal over het veld als een soort van bulldozer en nu…verdriet en wanhoop. Zelfs dagen later spookt het voortdurend door mijn hoofd en dat is ook de reden waarom ik erover schrijf. Die vieze, smerige ALS.

Voetbalhumor

Een boek vol smeuïge voetbalverhaaltjes? Dat is wel aan mij besteed en ik had me sowieso al voorgenomen om het boek te gaan lezen. Na het horen van dit vreselijke nieuws werd dat idee alleen maar versterkt. Ik las het boek binnen twee dagen uit, onder de indruk van de eerlijkheid en vooral ook van de verhalen. Sommige verhalen las ik met open mond, terwijl andere me bijna in mijn broek deden pissen van het lachen. Wat een held. Hoe fout velen sommige grappen ook zullen vinden, het is wel een beetje mijn humor. Vooral het idee dat ze tijgerbalsem in onderbroeken van teamgenoten smeerden – als grap. Helemaal stuk. Niet dat ik tijgerbalsem in de onderbroek van mijn vriend zou smeren natuurlijk… (nou moet ik mezelf  even indekken)

Buitensporig

In het boek wordt duidelijk dat profvoetballers het echt niet zo makkelijk hebben als het soms lijkt. Van het een op andere moment hebben ze gewoon bakken vol met geld. Ik zou daar ook niet mee om kunnen gaan – dan zou ik binnen no-time 4000 paar schoenen hebben. Met twintig inloop-kasten. En dan al die mensen die iets van je willen… Het is best indrukwekkend om het eens van een andere kant te zien. Die voetbalwereld. Maar ik denk dat het wel op meer werelden van toepassing is. Denk eens aan al die popsterren die opeens in het geld zwemmen, die gedragen zich vaak ook een beetje buitensporig.

Nieuw begin

Fernando vertelt in het boek heel open en eerlijk over zijn ervaringen en belevenissen. Je zou het één groot avontuur kunnen noemen. Met veel leermomenten. Het boek zou een afsluiting moeten zijn voor een turbulente periode. Een nieuw begin met zijn gezinnetje. En net op het moment dat de afsluiting er komt – als het boek wordt uitgebracht – krijgt hij te horen dat hij een vreselijke spierziekte heeft. Het grijpt me ontzettend aan.

Dick Advocaat

Mijn gedachten gaan uit naar Fernando en zijn mooie gezinnetje. En alle andere familieleden. Ik weet dat hij niet zielig gevonden wil worden, dus ik zal het ook niet zielig vinden. Maar wel oneerlijk. En stom. En nog een keertje oneerlijk. En gewoon verdrietig. Ik wens hem het beste toe. Veel mooie momenten met zijn gezinnetje. ‘Hopelijk brengt zijn winnaarsmentaliteit het beste in hem naar boven’. Mooier had Dick Advocaat het niet kunnen zeggen.

Blijven vechten

Er zijn natuurlijk ook veel andere mensen die ALS hebben. Die verhalen zorgen er net zo goed voor dat ik even heel diep ga nadenken en nachten niet kan slapen. Een reminder voor ons allemaal, dat iedereen getroffen kan worden door zoiets vreselijks. En dat we dankbaar moeten zijn voor wat we hebben. Ook al zit het soms (en bij andere misschien vaker) tegen. Nooit opgeven, doorgaan. Blijven vechten.

Help strijden

Voor Fernando – en alle andere vechters – heb ik een donatie gedaan aan stichting ALS. Tot op de dag van vandaag is nog niets bekend over de oorzaak van deze ziekte. En ook niet hoe deze bestreden of zelfs genezen kan worden. Daarom is geld inzamelen heel belangrijk – misschien komt er ooit een moment dat ALS wel bestreden en genezen kan worden. Misschien zelfs sneller dan verwacht. Laten we het hopen.

Stichting ALS - NL50 INGB 0000 1000 00. Of ga naar de speciale site.

 

Gastblog van Alyssa Cratsborn, 16 november 2013
(Origineel gepubliceerd op www.missmurphy.nl)

 

Tags: gastblog, review, vechtlust